(Wikimedia Commons) 
Nadir ve tesadüfi bir anda, bilim adamları Madagaskar'ın kırmızı önlü lemurlarını yakaladılar ( Eulemur rufifronları ) zehirli kırkayakları kemirmek ve onları tüm cinsel organlarına ve anüslerine sürmek.
Türünün ilk örneği olan keşif, 2016 yılında, Almanya'daki Leibniz Primat Araştırmaları Enstitüsü'nde primatoloji uzmanı Louise Peckre tarafından, Madagaskar'ın merkezindeki bir ormanda bir araştırma gezisindeyken yapıldı.
Sezonun ilk şiddetli yağmurlarından hemen sonra, Peckre ve meslektaşları kırmızı önlü lemurlardan bazılarının orman tabanından zehirli kırkayaklar topladığını fark ettiler.
Kırkayaklar havanın değişmesiyle kovulmuşlardı ve fırsatçı maymunlar şanslarını kaçırmayacaklardı.
Araştırmacılar, lemurların kırkayakları kuyruklarına, anal bölgelerine ve cinsel organlarına sürtündüklerini ve ardından kırkayakları çiğnemeye başladıklarını hayranlıkla izlediler.
Sonra bu sürtünmeyi ve çiğnemeyi tekrarladılar, sonunda kırkayakları o kadar kuvvetli çiğnediler ki, ağzının kenarlarından turuncu renkli bir yapışkan madde sızmaya başladı.
Bazen, bu kadar çiğnemeden sonra lemurlar kırkayakları bile yutardı.
(Louise Peckre)
Primatlar söz konusu olduğunda, bu tür davranışlar tamamen sıra dışı değildir. Hayvanat bahçesini ziyaret eden veya Dünya Gezegenini izleyen herkes, primatların, en hassas kısımları da dahil olmak üzere, olası her vücut parçasına yabancı cisimler sürme alışkanlığı olduğunu bilir.
Tüm zamanların en büyük örtmecelerinden birinde, uzmanlar bu uygulamaya 'kendi kendini meshetme' diyor ve hayvanların bunu bir iletişim biçimi, yemekten önce toksik maddeleri uzaklaştırmanın bir yolu ve hatta kendi kendine ilaç olarak kullandıklarına inanıyorlar.
Ancak bu özel durumda, Peckre ve meslektaşları, lemurların, genellikle parazitlerin neden olduğu kilo kaybı veya kaşıntı gibi sorunları tedavi etmek ve önlemek için kırkayakları çiğnediğini düşünüyor.
'Kırkayak salgılarını yemekle birlikte kendi kendini yağlama, kırmızı önlü lemurlar tarafından kendi kendine ilaç tedavisinin bir yolu olabilir,' diyor Peckre.
Buradaki en büyük ipucu kırkayakların kendileri. Bu kırkayaklar cinse aittir. Sechelleptus savunma mekanizması olarak zehirli sular salgılama eğiliminde olan bir ailedir.
Bu durumda, meyve suları, kimyasal kuzeni kinin gibi doğal bir sivrisinek kovucu olan benzokinondan oluşur.
(Japonya Maymun Merkezi 2018)
Kırkayakları çiğneyerek ve zehirli maddeyi bulaştırarak, lemurların mide sistemlerinde ve bağırsaklarında sıklıkla bulunan parazitlerden kendilerini temizlemek için benzokinon kullandıkları görülüyor.
Teoriye kanıt olarak araştırmacılar, anüs içinde ve yakınında yaşayan bilinen ve yaygın bir solucan olan Oxyuridae nematod parazit grubuna işaret ediyor. Bu özel parazit enfeksiyonuna maruz kalan zavallı lemurlar, yaşamak için son derece tatsız olan kaşıntılı döküntülerde patlayabilir.
'Çarpıcı bir şekilde, kürk sürtünme gözlemleri sırasında, birçok hayvanın alt sırtında kel alanların varlığını fark ettik. Bunlar oturma noktaları olarak bilinir ve muhtemelen tekrarlanan sürtünmeden kaynaklanır. açıklar Peckre.
'Bu kel alanlar o zaman popülasyonda Oxyuridae enfeksiyonlarının varlığını gösterebilir.'
İnsanlar kendilerini parazitlerden arındırmak istediklerinde, sadece kişisel hijyenimizi düzeltir, doktora gider ve ilaç alırız. Lemurların bu ayrıcalığı yoktur ve bu nedenle yaratıcı olmaları gerekir.
Kırmızı önlü lemur için bu, benzer parazit enfeksiyonlarının hem tedavisi hem de önlenmesi için zehirli kırkayakların çiğnenmesi, bulaşması ve yutulması anlamına gelir. Ya da en azından Peckre ve meslektaşlarının öne sürdüğü teori bu.
Bir sonraki adım, mevcut bulguları, kırkayakları da benzer şekilde kullanan örümcek maymunları gibi diğer primatlarla karşılaştırmaktır. Teorileri doğruysa, araştırmacılar sindirim parazitlerine maruz kalan primatlar arasında bu davranışa ilişkin daha fazla örnek bulmayı umuyorlar.
Çalışma yayınlandı Primatlar .