(cosmin4000/istock) Protein oluşumu ve sinir hasarı arasında agresif bir geri besleme döngüsünün keşfi, neden bu kadar çok denemenin açıklanmasının anahtarı olabilir.Alzheimer hastalığı için umut verici yeni tedavilerbaşarısızlıkla biter.
Araştırmacılar, kemirgenlerdeki bu kısır döngüden sorumlu olan sinyal yolunu tespit etmeyi başardılar ve beyindeki kaçak dejenerasyonu önleme şansı daha yüksek olan ilaçlar için yeni bir hedef sağladılar.
'Bu, hastalığı anlamamızda ileriye doğru atılmış büyük bir adımdır ve erken terapötik müdahalenin önemini vurgulamaktadır,' çalışmanın baş yazarı diyor , King's College London'dan Christina Elliott.
Alzheimerhastalık, beyindeki sinir fonksiyonunun kademeli olarak kaybının neden olduğu ve nöronlar arasındaki iletişim sürekli olarak bozulmaya başladığından bunamaya yol açan nörodejeneratif bir durumdur.
Artan fonksiyon kaybı, iki anormal proteinin – beta-amiloid ve tau – birikiminden sorumlu tutuluyor. Mevcut görüş, beta-amiloid form kümeleri gibidir, beyin hücrelerini doğrudan öldürürken, aynı zamanda tau proteinlerinin dolaşmasına ve daha da fazla hasara neden olmalarına neden olurlar.
Yine deson araştırma yarışmalarıBu modelin kesin detayları, beta-amiloidin önemli bir hedef olduğuna dair çok az şüphe var.tedaviler.Ön testler genellikle cesaret vericidir, ancak çoğu zaman vaatlerini yerine getirmekte yetersiz kalıyorlar.
Sinir dokusundaki beta-amiloid ile neden olduğu hasar arasındaki bağlantı, hastalığın kimyasal saldırılara neden bu kadar inatla dirençli olduğunu açıklamaya yardımcı olabilir.
'Beta-amiloidin kendi üretimini sürdürdüğü kısır bir pozitif geri besleme döngüsünün var olduğunu gösteriyoruz,' kıdemli yazar Richard Killick diyor , ayrıca King's College London'dan.
'Bu geri bildirim döngüsü kontrolden çıktığında, beta-amiloidi hedefleyen ilaçların etkili olması için çok geç olduğunu düşünüyoruz ve bu, birçok Alzheimer ilaç denemesinin neden başarısız olduğunu açıklayabilir.'
Bu birikimi en başta başlatan koşullar hâlâ hararetli bir şekilde tartışılıyor; çoğu nörolojik durumda olduğu gibi, büyük olasılıkla karmaşık bir duruma gelirler.gen karışımıveçevre.
anlaşıldı ki bir protein Dickkopf-1 (Dkk1) adı verilen hasar sürecinde büyük rol oynar.
Bu inhibitör, iki tip hücre sinyal yolu arasındaki dengeyi bozar ve nöronları, sinapslarını stabilize eden yapıları -sinirler arasındaki iletişim noktalarını- parçalamaya zorlayarak onların parçalanmasına neden olur.
Beta-amiloid, Dkk1 aktivitesini artırarak, protein birikiminin neden sinir hücrelerinin travmatik olarak değişmesine neden olduğunu açıklamaya yardımcı olur.
Araştırmacılar, tasarlanmış fare ve sıçanlardan toplanan sinir dokuları üzerinde yapılan bir dizi deneyden sonra, nöronların sinapslarını değiştirmelerine neden olan biyokimyasal değişikliklerin beta-amiloid üretimini de artırdığını belirlediler.
Bunun anlamı, protein birikmeye başladığında, hücreleri sinapslarını çekmeye zorlayan bir dizi etkiyi başlatır, bu da daha fazla beta-amiloid üretir… hızla kontrolden çıkan bir geri besleme döngüsünde.
'Çalışmamız, Alzheimer hastalığının erken evrelerinde sinaps kaybı ile beta-amiloid arasındaki yakın bağı ortaya çıkarıyor' diyor Elliot .
Bu yıkım döngüsünden sorumlu ajanları belirlemek, kaçak döngü kontrolden çıkmadan önce müdahale edebilecek ilaçların geliştirilmesini mümkün kılar.
Aslında, araştırmacıların aklında, Alzheimer hastalığının insan benzeri özelliklerini geliştirmek için tasarlanmış farelerde etkili görünen bir tedavi var. Dahası, zaten tamamen farklı bir tıbbi durum için kullanılıyor.
'Çalışmamız, zaten Japonya ve Çin'de felç için kullanılan fasudil adlı bir ilaçla geri bildirim döngüsünü bloke edebilecek bir konumda olabileceğimizi gösterdi.' Killick diyor .
'Fasudil'in Alzheimer'ın hayvan modellerinde sinapsları ve hafızayı koruyabildiğini ve aynı zamanda beyindeki beta-amiloid miktarını azalttığını ikna edici bir şekilde gösterdik.'
Bu kadar çok potansiyel Alzheimer tedavisinin başarılı olamamasıyla iyimser kalmak zor. Bunu üstesinden gelinmesi zor bir hastalık haline getiren engelleri belirleyerek, başarı için daha iyi bir şansımız olabilir.
Bu araştırma yayınlandı Çeviri Psikiyatrisi .